Zoekresultaten voor: *
Resultaat 441 - 460 (van 7166)
Lupe Fiasco Lasers
Aan het begin van 2010 werd er over een hele nieuwe plaat gesproken van Lupe Fiasco, namelijk Lasers. Dit is een acroniem voor ‘Love Always Shines Evertime: Remember to Smile’. Tijdens een interview met talkshowpresentator Tavis Smiley bekende Lupe dat de titel fungeerde als een ‘note to self’. Tussen Lasers en zijn laatste album The Cool (2007) zit namelijk een periode van vier jaar waarin de rapper te maken kreeg met een depressie en waarin hij zelfs zelfmoord overwoog. Het overlijden van zijn...
2011
Album
Allman Brothers Band, The Eat a peach
Deluxe edition
Midden in het opnameproces van Eat A Peach verongelukte Duane Allman, bandleider en stergitarist van The Allman Brothers Band. Met dat besef in het achterhoofd is het des te knapper dat Eat A Peach zo’n sterk album is. Dickey Betts, aanvankelijk vooral ritmegitarist, deed een stap naar voren. Zijn gedurfde spel tekent dit album, dat in muzikaal opzicht de lijn doortrok van de twee eerdere albums. The Allman Brothers Band speelde een unieke gumbo van blues, soul, jazz en rock. Soms in korte afgeronde...
2011
Album
Mike & The Mechanics The road
Zelden was een hobbygroep zo succesvol als Mike & The Mechanics. Bassist en gitarist Mike Rutherford combineerde deze vriendenclub naast een vaste baan bij Genesis, maar vooral in de jaren tachtig scoorde hij hiermee grote hits in Amerika. Nu Genesis definitief lijkt te zijn opgeheven stelde Rutherford een compleet nieuwe bezetting samen met in de gelederen onder andere de twee zangers Andrew Roachford en Tim Howar. De bandnaam is daarbij volledig gerechtvaardigd want The Road doet gewoon het Mike...
2011
Album
Queen A day at the races
remastered
Een herhalingsoefening, zo werd en wordt het album A Day At The Races gezien. Na A Night At The Opera (1975) bracht Queen een jaar later opnieuw een album uit dat vernoemd was naar een film van The Marx Brothers. Naast de titel deed ook het artwork van A Day At The Races sterk denken aan de vorige plaat van de groep. Deze uiterlijke kenmerken pasten perfect bij de muziek, want ook muzikaal was Queen zichzelf behoorlijk aan het herhalen. Net als de vorige albums bevat A Day At The Races rock gecombineerd...
2011
Album
Frans van Deursen Scherven van een leeggedronken nacht
Frans van Deursen zingt Tom Waits
Amsterdammer Frans van Deursen is vooral bekend als acteur in series als In De Vlaamsche Pot en Bed & Breakfast. Zijn zangstem liet hij eerder horen in musicals als Miss Saigon en The Official Tribute To The Blues Brothers. Scherven Van Een Leeggedronken Nacht is zijn eerste album en bestaat volledig uit Nederlandse vertalingen uit het oeuvre van Tom Waits. Van Deursen gaat uiterst smaakvol om met het Waits-repertoire, dat voornamelijk werd geplukt van diens vroege, bluesy singer/songwriter albums...
2011
Album
Jeroen Kant Goud of op je bek gaan
Ooit zei een recensent dat singer/songwriter Jeroen Kant beter weerman kon worden. Nog steeds zingt de Brabander over het alledaagse, maar alleen in het eerste liedje van Goud Of Op Je Bek Gaan komt het weer ter sprake. Kant heeft zich in zes jaar tijd ontwikkeld van sologitarist in de instrumentale jazzfunkband Dr. Zilch tot liedjesschrijver van een kippenvel trekkende klasse. Zijn liedjes raken het diepst van je ziel met de alledaagse gedachtes en zorgen die een mens kan hebben. Behalve de meer...
2011
Album
Heideroosjes, De Cease-fire
Na twintig jaar stoppen De Heideroosjes ermee, maar heel overtuigend klinkt hun afscheidssaluut niet. Limburgs beroemdste punkgroep noemt hun afscheid-cd Ceasefire, oftewel wapenstilstand. Moet hun opheffing gezien worden als een tijdelijke stop? Hoe dan ook, op Ceasefire trekt de groep ouderwets van leer met hun punkrock in Engels en Nederlands. Op liedjes als Knetterhard en Weg Van De Meeste Weerstand zijn de teksten persoonlijker dan ooit en haalt frontman Marco Roelofs mooie herinneringen op...
2011
Album
Joe Satriani Black swans and wormhole wizards
Voor een gitaarvirtuoos heeft Joe Satriani een behoorlijk efficiënte stijl. Sommige van zijn studenten, zoals Steve Vai , bouwden Joe’s vingervlugge stijl uit tot ver voorbij het gangbare, maar Satriani zelf is de basale rock altijd trouw gebleven. Nergens in de elf nummers van Black Swans And Wormhole Wizards vliegt hij uit de bocht. Satriani speelt fel en geïnspireerd, maar de luisterbaarheid komt niet in het geding. Halverwege de plaat worden we met Littleworth Lane zelfs op een smaakvolle, langzame...
2010
Album