Zoekresultaten voor: *
Resultaat 161 - 180 (van 10662)
Agnes Obel Citizen of glass
Het instrumentarium op Citizen Of Glass lijkt wel een introductie in barok. Toen Agnes Obel in 2014 aan haar derde album begon, kondigde ze al aan minder met de piano en méér met bijvoorbeeld het spinet en klavecimbel te willen werken. Verder duiken hier op: cello, viool, mellotron, celesta en een zeldzaam trautonium; een instrument uit de jaren 20 met een weerstandsdraad die over een metalen plaat wordt gedrukt om geluid te creëren. Het mag duidelijk zijn: de Deense singer-songwriter, beïnvloed...
2016
Album
James Blake The colour in anything
Oef! Een album van James Blake dat vijf kwartier duurt. The Colour In Anything is een zware bevalling. Tegelijkertijd mogen we ook niet te kritisch zijn op de Brit. Blake zet vanaf 2009 de toon met zijn gevoelige liedjes. De vermenging van r&b met elektronica horen we sindsdien overal. De James Blake-sound is van grote invloed op een lange lijst hippe nieuwkomers. Ook op zijn derde album overtuigt de zanger/producer weer met gelaagde producties. Het blijft knap dat zijn muziek ondanks alle techniek...
2016
Album
Neal Morse The similitude of a dream
‘The juggernaut flagship masterwork,’ kopt een sticker op het hoesje van het tweede album van The Neal Morse Band. Is dat zo? In de jaren 90 hield de Amerikaanse multi-instrumentalist, zanger en songwriter Neal Morse de progressieve rock levend met zijn band Spock’s Beard . De neoprog die zij naast geestverwanten als Dream Theater en Marillion produceerden, droeg niet alleen de erfenis van Yes en Genesis in zich, maar ging ook verder in complexiteit en virtuositeit. Geen muziek voor ongeoefende oren....
2016
Album
Dream Theater The astonishing
Voor wie dacht dat de New Yorkse groep Dream Theater na 12 albums vol hoogwaardige progressive metal wel zijn plafond had bereikt, komt The Astonishing als een nieuwe verrassing. Tv-serie Game Of Thrones ontmoet op dit epos een bombastisch orkest en melodieuze metal van een geïnspireerde band. The Astonishing is een rockopera die vertelt over een dystopische wereld waarin muziek niet meer bestaat. Een groep rebellen brengt de muziek terug en leidt er een succesvolle opstand mee. De personages (geportretteerd...
2016
Album
Kills, The Ash & ice
Van de man-vrouw-duo’s die sinds 2000 opkwamen in de slipstream van The White Stripes – The Raveonettes , Sleigh Bells – was The Kills altijd ’t coolst. Alleen al de bijnamen van de Amerikaanse zangeres Alison Mosshart en de Engelse gitarist Jamie Hince: VV en Hotel. Voeg daarbij hun duistere imago en dito geluid op vroege platen als Keep On Your Mean Side (2003) en No Wow (2005), en je hebt het plaatje. In de dik tien jaar daarna heeft de muziekwereld niet stilgestaan, maar Mosshart (37) en Hince...
2016
Album
Andra Day Cheers to the fall
Met de release van Cheers To The Fall van de Amerikaanse zangeres Andra Day wordt het gat opgevuld dat Amy Winehouse achterliet. Winehouse’ zang en stijl lijken bewust gekopieerd door Day en haar producers Adrian Gurvitz en Raphael Saadiq . Wie denkt dat dit niet zo is, moet maar eens kijken en luisteren naar oudere YouTube videos waarin Day Mamma Knows Best van Jessie J en Lose Yourself van Eminem covert. De conclusie is dat hier een veel betere zangeres dan Winehouse staat. Maar ja, de kassa moet...
2016
Album
David Crosby Lighthouse
Met Croz bracht David Crosby in 2014 voor het eerst in 20 jaar een nieuwe soloplaat uit. Hij maakte de plaat voor zichzelf, niet voor het geld of voor de roem. 'De 19 exemplaren die hij zou gaan verkopen leveren toch niets op', grapte hij in een interview. Valse bescheidenheid wellicht, want Croz behaalde keurige verkoopcijfers in de Verenigde Staten en Nederland. Toch zegt het iets over de zeventiger die niets meer hoeft te bewijzen. Ook Lighthouse is een pretentieloze plaat. De productie is ingetogen...
2016
Album
Beth Hart Fire on the floor
Er zijn maar weinig zangeressen als Beth Hart. Keer op keer komt de Amerikaanse singer/songwriter met robuuste songs waar de narigheid vanaf druipt. Haar songs lijken soms een race naar de emotionele bodem. Tegelijkertijd brengt ze haar beladen werk met veel controle. Ze is een zekere muzikant die zingt over een onzeker bestaan. Fire On The Floor is hier geen uitzondering op. Het openingsnummer Jazz Man zet je wel compleet op het verkeerde been. Hart kennen we vooral als blueszangeres die ook prima...
2016
Album
Pet Shop Boys Super
‘Remember those days, the early 90’s?’ zingt Neil Tennant in The Pop Kids. En of! Al is het maar omdat Tennant en synthesizerwizard Chris Lowe zich in die periode van de één op de andere dag in de gunst van de Nederlandse smaakpolitie mochten verheugen. Daarvóór werden de Pet Shop Boys daadwerkelijk weggezet als pop kids, hoewel zeker Tennant ook ten tijde van vroege krakers als It’s A Sin allang geen ‘twenty-something’ meer was. Inmiddels is hij sixty-something, maar komt de op en top Engelse zanger...
2016
Album
Last Shadow Puppets, The Everything you've come to expect
Op het debuutalbum van The Last Shadow Puppets leerde het poppubliek een andere kant van Alex Turner kennen. Turner was bekend als zanger/gitarist van Arctic Monkeys , makers van puntige rockliedjes. Samen met zijn maat Miles Kane ( The Rascals ) verkende hij echter hele andere muziek. De ietwat duistere, orkestrale sixtiespop van Scott Walker en Lee Hazlewood vormde de inspiratie. Die orkestrale sound is ook het uitgangspunt voor dit tweede album van The Last Shadow Puppets. Het duurde zeven jaar...
2016
Album
Lisa Hannigan At swim
Als rechterhand van Damien Rice brak Lisa Hannigan begin deze eeuw door. Haar rol aan de zijlijn beviel haar goed en het was ook even wennen toen ze op eigen benen moest staan. Soloalbums Sea Sew (2009) en Passenger (2011) werden gelukkig goed ontvangen, zowel in Europa als de Verenigde Staten. De Ierse zangeres toerde hierna bijna onafgebroken, waarna ze veel moeite had om haar derde album te schrijven. Ook het meewerken aan soundtracks, waaronder Gravity , hielden haar af van het voltooien van...
2016
Album
Lou Rhodes Theyesandeye
Lou Rhodes verwierf roem als zangeres van het Britse electronicaduo Lamb , maar vanaf 2006 profileert ze zich vooral als folky singer/songwriter. De verhuizing van het drukke Manchester naar de rustieke plattelandsstreek Wiltshire is terug te horen in haar muziek. Meerdere liedjes op haar vierde solo-album Theyesandeye zijn niets minder dan liefdesliederen aan de natuur. De kraaiende meeuwen waarmee dit album opent, geven daarvan al een voorbode. Rhodes’ kalme stem en de spaarzaam ingezette akoestische...
2016
Album
Jacob Collier In my room
In My Room is het debuutalbum van Jacob Collier (1994), een van de meest bejubelde jazzmuzikanten van zijn generatie. The Guardian noemde hem ‘jazz’s new messiah’, terwijl oude rotten als Quincy Jones , Herbie Hancock en Pat Metheny met hem weglopen. Collier lijkt alles te kunnen: zingen, produceren en natuurlijk musiceren. Hij trok op zijn 17e de aandacht met een paar leuke filmpjes op YouTube. In de jaren hierna maakte hij indruk op het Montreux Jazz Festival met een spetterende live-show. Belangrijke...
2016
Album
Sophie Zelmani Going home
Voor de Zweedse singer/songwriter Sophie Zelmani (1972) lag het commerciële hoogtepunt in de tweede helft van de jaren 90, toen van haar titelloze debuut 200.000 exemplaren werden verkocht en er nummers opdoken in blockbusters als Independence Day en My Best Friend’s Wedding . Maar bijna ongemerkt heeft ze deze eeuw toch alweer acht albums uitgebracht. Going Home is nummer acht en bevat maar één nieuwe song, het verstilde Aftermath. Verder gaat het om nieuw opgenomen versies van liedjes van haar...
2014
Album
Jimmy LaFave Trail five
Met zijn doorleefde en roodbloedige country- en heartlandmuziek wist de Amerikaanse Jimmy LaFave een eigen publiek aan zich te binden. Ook in Nederland, met dank aan zijn grote fan: voetbalbecommentator, zeiksnor, radio-dj en americanadevoot Johan Derksen . LaFave zal zijn liefde voor Amerikaanse singer/songwriters als Bruce Springsteen , Neil Young en bovenal Bob Dylan ook nooit onder stoelen of banken steken. Trail Five is het vijfde deel in een serie van live-opnames van zijn favoriete songs....
2016
Album
Moderat III
Een van de grootste clichés in de popjournalistiek is toch wel het zogenoemde ‘groeiplaatje’, dat bij elke draaibeurt beter wordt. Maar hoe noem je een cd die bij elke keer draaien mínder lijkt te boeien? Een goed voorbeeld is alvast het derde album van het Berlijnse Moderat, een bijzonder succesvol samenwerkingsverband tussen elektronica-duo Modeselektor en Sascha Ring, beter bekend als Apparat . Bij de eerste draaibeurt klinkt de combinatie van Moderselektors spaarzame techno en Rings zachtaardige...
2016
Album
Barry Gibb In the now
Muziek maken doet Barry Gibb voornamelijk met zijn familie. Tussen 1958 en 2003 was hij bijzonder succesvol met zijn broers Maurice en Robin in de topgroep The Bee Gees . Na de dood van Maurice (2003) en Robin (2012) richt Barry zich op zijn solocarrière. In The Now, dat hij uitbrengt op 70-jarige leeftijd, is pas zijn tweede soloalbum. Dit keer werkt hij intensief samen met zijn zoons Ashley en Stephen. Ook in deze samenstelling stellen de Gibb-genen niet teleur. De twaalf liedjes zijn stuk voor...
2016
Album
Anderson .Paak Malibu
Zijn naam past misschien beter bij een Deense trekzakvirtuoos, maar Anderson .Paak is toch echt een Westcoast-rapper met een brede muzieksmaak. Paaks muziek ligt ergens tussen neo-soul, funk en hiphop in. Zijn debuutalbum Venice (2014) ging geruisloos aan Muziekweb voorbij, maar gelukkig lette Dr. Dre wel op. Hij nodige Anderson .Paak uit om mee te doen op zes nummers van zijn veelgeprezen comebackalbum Compton. Paak wordt wel vergeleken met Kendrick Lamar en net als Lamar valt Paak op vanwege zijn...
2016
Album
Humberto Tan presenteert Let's dance 2016
Na het succes van de royale cd-box Let’s Dance (2014) komt Humberto Tan ruim een jaar later met een wat slankere opvolger. In plaats van vier cd’s heeft de RTL-presentator dit keer twee cd’s gevuld met disco-, soul- en funkhits. Deze uitgave wordt ook weer voorzien van een spetterend live-spektakel in de Ziggo Dome.
2016
Album
Human incognito
Chanteur Arno Hintjens is een ‘old motherfucker’. Dat verzin ik niet zelf, maar is de wijze waarop de nestor van de Belgenrock zichzelf introduceert in het openingsnummer van Human Incognito. Misschien vist hij naar een complimentje (‘welnee Arno...’) maar hij klinkt wel precies als een doorleefde bejaarde. Hees schurend, grommend, piepend en hijgend en met veel valse lucht worstelt hij zich in het Frans en Engels door beproefd stampend repertoire. Muziek die zich ergens bevindt tussen chanson, blues...
2016
Album